Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
məğrur — sif. <ər.> 1. Öz ləyaqətini, üstünlüyünü hiss edən, mənlik hissi olan; qürurlu, vüqarlı. <Rəmzi:> Alp Arslan, o məğrur insan; Geri dönmüş, sanırım, Ceyhundan. H. C.. // İs. mənasında. <Salman> məğrurlara . . xəlvətcə güzəştə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şeydalı — (Meğri) forslu, qürurlu. – Heydərqulu Ernəzər çahıllarının hamısınnan şeydalıdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
büləndpərvaz — f. 1) yüksəkdə uçan, göyün yüksəkliyində uçan; 2) m. təkəbbürlü, lovğa; 3) m. məğrur, qürurlu; 4) m. özünü öyən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məğrur — ə. 1) özünə güvənən; 2) qürurlu; 3) bir şeyə güvənən, bir şeyə güvənib xatircəm olan; 4) lovğa, kibrli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
pürqürur — f. və ə. qürurlu, məğrur … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
pürvüqar — f. və ə. çox vüqarlı; qürurlu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kəc — 1. sif. <fars.> 1. Əyri. Qoy börkünü kəc qaşının üstünə, fırılda; Kəndin kimi bir lotiyimeydanını görcək. M. Ə. S.. İri, tutqun gözü, acıqlı qaşı; Etinasız, qürurlu, kəc baxışı. A. S.. Kəc baxmaq – əyri baxmaq, pis niyyətlə baxmaq, pis… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şax — 1. is. Ağacdan, koldan ayrılan budaq, qol; dal. Ağacdan iki şax ayrılıb. Pambıq kollarının şaxı. – Quşlar qayıdıb oxur təranə; Şaxlarda tikirlər aşiyanə. A. Ş.. <Əmiraslan Nurəddinə:> O əlin ilə tutduğun budağın başında gör nə çox gilas var … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
